Czym jest biologiczna stabilność implantów?

Implantologia obecnie opiera się przede wszystkim na zrozumieniu biologicznych procesów zachodzących w jamie ustnej. Jednym z najważniejszych pojęć, które wpływa na długoterminowy sukces wszczepu, jest tzw. biologiczna stabilność implantu. Wiemy, że termin ten brzmi bardzo technicznie, lecz warto wiedzieć co oznacza, by świadomie przejść przez proces implantacji.

Przeczytaj również: Implanty jednofazowe – szybka alternatywa dla klasyki

Spis treści:

• Biologiczna stabilność
• Proces
• Czas
• Utrata stabilności
• Podsumowanie

Biologiczna stabilność a stabilność pierwotna – czym się różnią?

Na początku warto rozróżnić dwa istotne pojęcia: stabilność pierwotną oraz stabilność wtórną, czyli biologiczną. Stabilność pierwotna to fizyczna stabilizacja implantu w kości bezpośrednio po jego wszczepieniu. Zależy ona głównie od jakości i gęstości tkanki kostnej oraz od techniki chirurgicznej. Jest niezbędna w pierwszych dniach po zabiegu, ponieważ warunkuje powodzenie procesu gojenia.

Z kolei stabilność biologiczna to efekt długofalowego procesu osteointegracji, czyli zrastania się implantu z otaczającą kością. To właśnie ten etap decyduje o tym, czy implant będzie funkcjonował prawidłowo.

Na czym dokładnie polega biologiczna stabilność implantu?

Biologiczna stabilność to nic innego jak biologiczne zakotwiczenie się implantu w kości w wyniku przebudowy i adaptacji tkanek kostnych. W praktyce chodzi o to, aby organizm nie potraktował wszczepionego implantu jako ciała obcego. Ważne, aby wniknął on w strukturę kości na poziomie komórkowym.

Ten proces obejmuje kilka etapów. Najpierw dochodzi do powstania skrzepu i rozpoczęcia naturalnej odpowiedzi regeneracyjnej organizmu. Następnie, w ciągu kolejnych tygodni, komórki kostne zaczynają migrować w stronę powierzchni implantu i tworzyć sieć naczyń krwionośnych, która warunkuje dalsze odżywianie tkanek. Finalnym etapem jest mineralizacja i przebudowa kości wokół implantu. To właśnie ten moment decyduje o uzyskaniu biologicznej stabilności.

Jak długo trwa osiągnięcie biologicznej stabilności?

Proces dojścia do pełnej stabilności biologicznej trwa zwykle od 3 do 6 miesięcy. Czas ten zależy od lokalizacji implantu, jakości kości oraz indywidualnych predyspozycji pacjenta. W przypadku żuchwy proces ten zazwyczaj przebiega nieco szybciej niż w szczęce, ze względu na większą gęstość kości w tej okolicy.

W trakcie tego okresu bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń pozabiegowych, unikanie obciążeń mechanicznych na wszczep oraz dbałość o higienę jamy ustnej. Przedwcześnie założona korona lub proteza może zaburzyć osteointegrację i doprowadzić do porażki całego leczenia.

Co oznacza utrata stabilności biologicznej?

Zdarzają się sytuacje, w których implant mimo początkowo prawidłowego procesu gojenia zaczyna się chwiać lub powoduje dyskomfort. Taki stan może oznaczać, że nie doszło do pełnej stabilności biologicznej lub że została ona utracona na skutek infekcji lub przeciążeń. Jest to tzw. periimplantitis, czyli zapalenie tkanek wokół implantu, które które prowadzi do degradacji kości.

W takich przypadkach niezbędne jest szybkie działanie – diagnostyka radiologiczna, leczenie przeciwzapalne, a niekiedy usunięcie implantu i ponowna procedura po wcześniejszym wyleczeniu tkanek. W klinice Maxdent zawsze stawiamy na precyzyjne planowanie leczenia, aby takie sytuacje eliminować już na etapie przygotowania zabiegu.

Biologiczna stabilność – fundament trwałego efektu

Bez biologicznej stabilności nie ma mowy o trwałości implantologicznej odbudowy zębów. To proces, który wymaga cierpliwości, dokładności i współpracy między lekarzem a pacjentem. Prawidłowo przeprowadzona osteointegracja jest gwarancją, że implant przez długie lata będzie spełniał swoją funkcję.

U nas każde leczenie implantologiczne poprzedzone jest dokładną diagnostyką i analizą ryzyka. Dzięki temu mamy realny wpływ na jakość integracji implantu z kością, a tym samym na powodzenie całej terapii.